نوجوان ?? ساله ای که دوست دارد موهایش را مانند یکی از هنرپیشه ها کوتاه کند. خود را کاملاً در شخصیت او می بیند و هر عملی که او انجام می دهدرا، الگوبرداری می کند

? تغییرات هورمونی
هنگامی که هورمون های تستسترون و استروژن در بدن تغییر یابد، ناخودآگاه بر روی رفتار فرزندتان شماتأثیر می گذارد. وقتی شما مرتب بر سر فرزندتان فریاد بزنید و به او دستوربدهید ، باید شاهد نافرمانی و سرکشی او نیز باشید.

شاید شما گاهی اوقات بیش از حد به کار فرزندتان دخالت کنید و بدون هیچ گونه دلیلی به او توهین کنید. شایدشما گاهی اوقات که ازمساله ای ناراحت و عصبی هستید، بسیار تند با فرزندانتان برخورد می کنید و بر سر آن ها داد و فریاد می زنید. این عمل باعث می شود بین شما وفرزندانتان فاصله ایجاد شود ونتوانید رابطه گرم و صمیمی بافرزندانتان برقرارکنید.
با فریاد کشیدن، شما کاری می کنید که فرزندانتان نسبت به صحبت های شما بی تفاوت شوند. (پدربه آرامی ازفرزندش خواست که کاری برایش انجام دهد امافرزند فکرمیکرد که چون پدرفریادنمی زند حتما کار مهمی ندارد.) نوجوان به این نوع برخورد عادت کرده است.

بهتر است در هنگام خستگی و عصبانیت برخود مسلط باشید و اگر احیاناً خطایی از شما سر زد و به فرزندتان  بی احترامی کردید، به راحتی آن را بپذیرید و به جای توجیه عملتان به نوعی از او عذرخواهی کنید.

? مطابق سنشان با آنان برخورد کنید
همه ما یاد گرفته ایم که با نوزادان و کودکان مطابق سنشان رفتار کنیم و از آن ها انتظارات بی جایی نداشته باشیم. ولی هنگامی که نوبت به نوجوانان می رسد لحظه ای مانند یک بزرگسال با آن ها برخورد می کنیم و لحظه ای دیگر با آن ها درست مانند یک کودک رفتار می کنیم. یک روز به آن ها می گوییم : شما دیگر بزرگ شده اید و لباس پوشیدنتان باید مانند یک فرد بزرگسال باشد و درست در همان روز به آن ها می گوییم : فلان کار را نمی توانند انجام دهند، چون هنوز بچه هستند. درک این موضوع برای نوجوانان بسیار سخت است، زیرا آن ها فکر می کنند به اندازه کافی بزرگ شده اند و دوست دارند آزاد باشند. ولی متاسفانه کمتر تمایل دارند زیر بار مسوولیت بروند. شما باید مسوولیت پذیری را به مرور زمان به آن ها یاد دهید و انتظار نداشته باشید که آن ها یک شبه آن را فرا گیرند.
ارتباط برقرار کردن با نوجوانان بدین معنا نیست که تمامی اصطلاحات عجیب و غریب خاص آن دوره را یاد بگیرید و با آن ها به آن شکل صحبت کنید. ولی به عنوان مثال اگر فرزند شما بهترین دوستش را با نام خاصی که او دوست دارد، صدا می کند، شما نیز او را با همان نام صدا کنید، با این کار فرزندتان را بسیار خوشحال خواهید کرد

نوجـــــوانی (قسمت سوم)

نوجوانی دوره ای بحرانی در زندگی فرزندان ماست. نه نوجوان بودن آسان است و نه والدین یک نوجوان بودن.

? شما از والدین تان چه انتظاراتی داشتید؟
اغلب ما، دوران نوجوانی خود را به خاطر داریم. انتظاراتی که از پدر و مادرمان داشتیم، کاملاً در ذهن مان نقش بسته است وبه گذشته که فکرمی کنیم آنچه راکه از آنها می خواستیم به یادمی آوریم...
مسایل کم اهمیت در نظر فرزندان، بسیار مهم و پیچیده جلوه می کنند. لحظه ای خود را به جای نوجوانتان بگذارید. فرض کنید به یک مورد خاص بسیار اهمیت می دهید و برای شما خیلی مهم است، بعد والدینتان به خاطر این عقیده به شما نادان و ابله بگویند و یا شما را دلداری بدهند که این موضوع زیاد مهم نیست، نباید خود را ناراحت کنید، قدر خودتان را نمی دانید و خیلی خوش شانس هستید. احتمالاً شما با این طرز برخورد بسیار آزرده

خواهید شد.

مطمئن باشید هیچ کس دوست ندارد احساساتش نادیده گرفته شود، به ویژه نوجوانان که بسیار حساس و زودرنج هستند و از کاه کوه درست می کنند. بنابراین صبور باشید، مشکلات او را درک کنید و هیچ گاه او را به دلیل داشتن چنین عقایدی تحقیر نکنید

? اصول اساسی تربیتی
کنار آمدن با نوجوانان بدان معنا نیست که ناسزا، توهین، شکستن و یا پرت کردن اشیا از جانب آن ها را تحمل کنید. شما به عنوان یک پدر و مادر آگاه باید با فرزندتان بنشینید و در مورد رفتارهای پسندیده و ناپسند آنان صحبت کنید. این عمل برای هر دوی شما مفید است. سعی کنید فرزندتان را تشویق کنید تا نظرات و پیشنهادات خود را در مورد صحبت های شما بدهد و با یکدیگر به نتیجه دلخواه برسید.
به او با دقت گوش فرا دهید. به شخصیت او احترام بگذارید و برای تصمیم گیری های او ارزش قایل شوید.

 در هنگام صحبت با یکدیگر، سعی کنید ارتباط بر قرار کنید و تنها مانند یک سخنران یک طرفه صحبت نکنید و به طرف مقابلتان اجازه صحبت بدهید. اگر این کار را نکنید، او تصور می کند که شما دوست ندارید صحبت های او را بشنوید. بنابراین هنگامی که دچار مشکلی شود، آن را با شما مطرح نخواهد کرد و این سرآغاز به وجود آمدن نگرانی، استرس، ترس و یا غم در وجود اوست و همه ی این ها در نهایت منجر به افسردگی او خواهد شد.

 مطمئناً والدینی که اجازه صحبت کردن به فرزندشان را در مواقع بحرانی نمی دهند و برای آن ها هیچ گونه ارزشی قایل نیستند، در آینده پشیمان می شوند و خود را سرزنش خواهند کرد.
هنگامی که فرزندتان کار ناشایستی انجام می دهد و یا از شما تقاضاهای نابجایی دارد، برای رفتارهایش ویاتقاضایش توضیح بخواهید ،رفتاردرست ازنادرست رابه او آموزش دهید.

گاهی پدرومادر برای آرام نگاه داشتن فضای خانه، هر گونه رفتار ناشایست فرزندشان را می پذیرند. این نوع برخورد در دراز مدت مشکلات فراوانی را برای شما و فرزندتان ایجاد می کند، به این صورت که شما همواره احساس حقارت می کنید و نوجوانتان نیز عادت می کند که احساسات دیگران را به راحتی پایمال کند.
نوجوانان با یکدیگر متفاوت هستند،برای تغییر رفتارآنها،می بایست علت اشتباه یارفتار غلطشان به آنها گفته شودودرصورت لزوم بعنوان تنبیه می توانید از یک سری امتیازات،آنهارامحروم کنید. به هر حال این خود شما هستید که با توجه به نوع اشتباه فرزندتان باید تنبیه خاصی را برای او در نظر بگیرید

? به آن ها مسوولیت دهید
یکی از مشکلاتی که اغلب والدین دارند این است که وقتی به فرزندشان کاری می دهند، آن ها به سختی حاضر به انجام آن می شوند. در عوض مرتب از شما لباس،پول و... می خواهند. با پسر و یا دخترتان در این مورد گفت و گو کنید و برای خودتان برنامه ریزی کنید و به یک توافق دو طرفه برسید. بهتر است بعضی اوقات هنگامی که کار خوب و پسندیده ای انجام دادند، یکی از چیزهای را که دوست دارند، برای آن ها تهیه کنید، البته یادتان باشد تعادل را برقرار کنید تا آن ها نسبت به این عمل عادت نکنند. با این کار شما حس مسوولیت پذیری را در آن ها تقویت می کنید. به آن ها توضیح دهید افرادی که مسوولیت پذیر هستند؛ بیشتر مورد علاقه و احترام دیگران قرار می گیرند.
شاید فرزند شما اکنون قدر زحمات شما را متوجه نشود ولی مطمئن باشید هنگامی که زندگی مستقل تشکیل داد، همه صحبت های شما را به خاطر می آورد و در آن موقع تا ابد سپاسگزار شما خواهد بود.
برای فرزندتان وقت صرف کنید به حرف های او گوش دهید. با او دوست باشید و او را همواره مورد بازخواست قرار ندهید. حتی اگر نگرانی های آن ها بی مورد بود، آن ها را تحقیر نکنید و با آن ها همدردی کنید.

                    در نهایت نکته بسیار مهم این است که همواره به آن ها بگویید که دوستشان دارید.

محبوبه صادقی