طرح، چون از مطالعه کتاب آغاز می شود. لذا ضروری دانستم که در این ارتباط مختصری به شرح ذیل بیان کنم . کتاب مناسب، بهترین وسیله برای غنی تر کردن هدفمند اوقات فراغت است. خواندن کتاب، عادت به مطالعه را در دانش آموز ایجاد

کرده و باعث رشد کلامی و پرورشی قدرت تفکر او می شود . هم چنین گنجینه ی واژگانی و افق درک مفاهیم او را گسترش می دهد.

خواندن کتاب های داستانی، ابزار مناسبی برای تربیت کودک و شکل گیری شخصیت وی و فرصتی است تا بسیاری از ارزش های اخلاقی و خصلت های پسندیده در وی درونی شود. کودک دبستانی میل به همانند سازی دارد. او وقتی داستانی را می خواند و یا می شنود، دوست دارد خود را در متن آن بیابد و با شخصیت داستان همانند سازی دارد. او وقتی داستانی را می خواند و یا می شنود، دوست دارد خود را با رفتارهای مطلوب شخصیت داستان منطبق همانند می سازد و از رفتارهای ناشایست شخصیتهای منفی داستان به خطا و اشکالات رفتاری خود پی می برد. بر این اساس سعی می کند تا به اصلاح و تغییر رفتار ناپسند خود پی می برد. بر این اساس سعی می کند تا به اصلاح و تغییر رفتار ناپسند خود بپردازد . تخیل موجود در کتابهای داستانی ( تخیلی) موجب تعدیل فشارهای ناشی از مشکلات زندگی و رفع ناکامی های کودک می شود.

بر این اساس، برنامه درسی زبان آموزی تاکید زیادی بر فعالیت کتاب خوانی دانش آموزان دارد و توصیه می کند که دانش آموزان در هر هفته حداقل یک کتاب بخوانند و در کلاس درباره­ی عناصر داستان از قبیل شخصیت ها ، رویداد ها ، و ... صحبت کند ، به تصاویر آن توجه کنند ، خلاصه ای از داستان را بیان کنند. توصیه می شود که بر اساس پرسش های کتاب توجه دانش آموزان به نام نویسنده ، مترجم، ناشر، و تاریخ نشر اثر جلب شود. توصیه می شود فضایی در کلاس فراهم شود که دانش آموزان در گروههای 2 یا 3 نفره کتاب را برای یکدیگر بخوانند و دیگران پس از گوش دادن درباره ی آن با یکدیگر گفت و گو کنند آن ها می توانند در گروهها