معلمان به تجربه دریافته اند که حتی مهم ترین نوع درس دادن هم بدون در نظر گرفتن جنبه های روان شناختی حاکم بر فضای کلاس و دانش آموزان چندان تاثیری ندارد.
وقتی که اکثر دانش آموزان فضای کلاس را فضایی امن به شمار می آورند که در آن، شخصیتشان زیر هجوم انتقادها ، تبعیض ها و بی توجهی خرد نمی شود، به گونه ای موثر فرایند تدریس نیز تحت تاثیر قرار می گیرد.
بیان مساله
در میان دانش آموزان سال سوم راهنمایی فردوسی دانش آموزی به نام پروین باقدی متوسط و پوستی تیره توجه دانش آموزان و معلمان را به خود جلب نموده است . او در کلاس دارای رفتارهای بی شماری از جمله خشونت، پرخاشگری و ضعف درسی بود و نسبت به انجام مسولیتهای محول شده به او بی توجه و سهل انگار بود . در کلاس نیز ایجاد بی نظمی می نمود و با این رفتار خود توجه دیگران جلب می نمود و بیشتر اوقات بدون دلیل قانع کننده کلاس درس را ترک می نمود و طی چند بار دعوت از اولیای وی برای حل مشکل او به نتیجه ای نرسیدیم و اولیاء به مدرسه مراجعت ننمودند در ابتدا نیز از طرح مشکل خود خودداری می نمود و سکوت کرد.
با توجه به مشکلات موجود درصدد رسیدگی به مشکل او برای رسیدن به هدف مطلوب که همانا تغییر رفتار در اوست برآمدیم .
نتیجه گیری
اقدامات انجام شده در رابطه با تغییر رفتار در دانش آموز پروین موثر واقع شده و او دارای صفات مثبتی از جمله صفات زیر شده است:
- ایجاد اعتماد به نفس
- ایجاد روابط حسنه با دوستان و تغییر اخلاق و رفتار در برخورد با همسالان
- ایجاد روحیه ی مسئولیت پذیری
- پیشرفت تحصیلی
- همانند سایر دانش آموزان مقررات کلاس را رعایت می کند
- قبول کردن راهنمایی دیگران و به کار بستن آن
- عدم مخالفت با عقاید و نظرات دیگران
- شرکت در گروه و انجام کارهای گروهی
