جالب است که وقتی کمی از آب شور دریا به چشم ما می خورد، چشممان می سوزد، اما هنگام گریه این طور نمی شود. دلیل این اتقاق یک اصل علمی طبیعت است . وقتی دو مایع مقدار نمک یا به اصطلاح شوری یکسان نداشته باشند، به محض اینکه با یکدیگر برخورد می‌کنند، مایعی که نمکش کمتر است سعی می کند به طرف مایعی که نمک بیشتری دارد حرکت کند.

آب دریا حدود شش برابر شورتر از آب موجود در سلول های چشم‌ ماست. وقتی آب شور دریا به چشم ما می‌خورد، آب درون سلول های چشم به طرف آب شور دریا حرکت و به بیرون تراوش می کنند. بنابراین سلول های چشم خشک می شوند و ما احساس سوزش چشم می کنیم. اما هنگام گریستن این اتفاق نمی افتد، چون مقدار نمک اشک، درست به اندازه نمک آب سلو‌ل های چشم است و آب درون سلو‌ل ها سر جایشان باقی می مانند و چشم ما دچار سوزش نمی شود.