حدود ?? سال بعد از اینکه یک نظریه پرداز، تحول امرى را پیش بینى نمود و آمریکایى ها خود را در قبال آن آماده کردند، به جنب و جوش درآمده است تا خود را در یک جبهه واحد قرار دهد تا مگر به چالش هاى موجود بر سر راه انقلاب اطلاعاتى مستولى شده و خود را بیمه نماید. چالش هاى فراوانى در این راه قابل پیش بینى است که تسلط بر آنها نیازمند اجماع جهانى است. مسائلى مانند لزوم هماهنگى در تدوین استانداردهاى فنى اینترنت، شکل دادن به مبنا و منابع اینترنت، هماهنگى در سیاست هاى جلوگیرى از انحراف در استفاده از اینترنت، مسائل

امنیتى و حفاظتى در شبکه و مقابله با برنامه هاى مخرب و مسائلى از این دست. هر چند پایه و اساس در جامعه اطلاعاتى، آزادى اطلاعات و جریان یافتن آنها در بزرگراه هاى اطلاعاتى است ولى لزوم قانومند شدن برخى امور نشان مى دهد که باز بودن بى حد و حصر شبکه و فقدان قانونمندى آن مى تواند آسیب هاى مخربى نیز در پى داشته باشد. دولت ها به این نتیجه رسیده اند که مى باید نحوه عمل واحدى را براى رویارویى با چالش ها برگزینند و از پراکندگى پرهیز کنند. براى شکل گیرى این عمل واحد، حضور کشورهاى جنوب در کنار کشورهاى شمال مهم تلقى مى شود. علت آن، بین المللى بودن ذاتى اینترنت است. اینترنت به صورت ذاتى و ریشه اى مرز نمى شناسد. یعنى تصور شدنى نیست که یک کاربر تنها به سایت هاى داخلى دسترسى داشته باشد و براى راه یافتن به سایت هاى خارجى از گذرنامه یا پاسپورت استفاده کند. به همین دلیل براى آنکه قانونگذارى اطلاعاتى مفید فایده گردد، بایستى عملاً بین المللى باشد. تشکیل اجلاس( WSTS world summitinformation society) در سال ???? در نشست ITU (اتحادیه بین المللى مخابرات) اعضا به این نتیجه رسیدند که شکاف غنى و فقیر زیاد شده است. با توجه به نقش آفرینى ابزارهاى مخابراتى در عرصه جهانى از جمله اقتصاد بین المللى، این اتحادیه تصمیم گرفت حرکتى براى مهار این شکاف شروع نماید. بر پایه همین ایده بود که سازمان ملل تصمیم گرفت این فکر را قانونمند نماید. مجمع عمومى سازمان ملل براى منظور با صدور قطعنامه اى از ITU خواست تا وظیفه برپایى اجلاس سران را بر عهده بگیرد، اجلاسى که در آن بتوان با حضور سران کشورهاى جهان به بیان حساسیت این مسأله پرداخت. علاوه بر آن سازمان ملل از مدت ها قبل خود نیز به فکر چنین حرکتى بود. وقتى بیانیه هزاره در سازمان ملل مطرح بود یکى از بندهاى قابل توجه آن دقت در نقش ارتباطات و اطلاعات بود، زیرا این دو مى توانستند نقش عمده اى در توسعه پایدار هزاره سوم ایفا کنند. در واقع سازمان ملل پس از تصویب کلیات، پرداختن به جزئیات و عملى کردن این تفکر را به ITU واگذار کرد، زیرا طبق منشور ITO به دلیل اینکه سازمانى تخصصى به شمار مى رود وظیفه هاى اینچنینى را نیز به گردن دارد. پایه و اساس براى این مسأله نیز منشور ملل متحد و اعلامیه جهانى حقوق بشر است. سازماندهى این اجلاس هر چند با ریاست دبیر کل ITU بوده است ولى با حضور سازمان هاى دیگر از جمله UNESCO، WTPO، UPU، WHO، FAO، ILO، UNEP، UNTDO، IEIA، ICAO و چند سازمان دیگر ابعاد مهم ترى به خود گرفت. حضور سازمان هاى غیردولتى مدعو در کنار دولت ها نشانه دیگرى از اهمیت WSIS بود. حمایت از مصرف کنندگان، توجه به نقش ارتباطات و اطلاعات در توسعه فرهنگى، توجه به حریم خصوصى افراد در عرصه ICT و توجه به امنیت و اخلاق و مسائل مربوط به تنوع فرهنگى از جمله دستور کارهایى بود که WSIS به آنها پرداخت. این اجلاس اولین حرکت جهانى نبود، هر چند اولین بارى بود که سران کشورها بر سر موضوع جامعه اطلاعاتى گردهم آمده بودند. اقداماتى چون، نیروى ضربت سازمان ملل براى تکنولوژى هاى ارتباطاتى و تلاش کشورهاى صنعتى D8 در این زمینه کارهایى بود که قبلاً به انجام رسیده بود. قبل از اجلاس ژنو سه نشست تدارکاتى در همین شهر برگزار شده بود. نشست اول با حضور ??? شرکت کننده از ??? کشور و همچنین نهادهاى بین المللى غیردولتى و مجامع اقتصادى، نشست دوم هم با حضور ???? شرکت کننده و همچنین نشست سوم که مدتى قبل از اجلاس اصلى در همان شهر برگزار شده بود. پنج اجلاس منطقه اى هم در پنج منطقه از جهان برگزار گردید. این پنج اجلاس در شهرهاى باماکو (مالى)، بخارست (رومانى)، توکیو (ژاپن)، باوارو (دومینیکن) و بیروت (لبنان) برگزار شده است. اینها مقدماتى بود تا به وسیله آن دولت ها براى حضور در اجلاسیه نهایى آماده شده و به وحدت عمل منطقه اى دست یابند. این اجلاس مسیرى جدید پیش روى سازمان ملل قرار داد تا براى ورود به عرصه ICT آماده شود. هر چند قصد اجلاس WSIS بیشتر ایجاد یک جبهه واحد بود تا بتوان به یک دیدگاه و درک مشترک نائل آمد ولى نتایج دیگرى نیز از آن ناشى گردید. از جمله این نتایج مى توان به قول همکارى اروپایى ها به آفریقا در زمینه کمک به ایجاد طرح هاى ICT اشاره کرد. اعلامیه پایانى نیز نشان داد هر چند دولت هاى متفاوت دیدگاه هاى مختلفى در مواجهه با اینترنت دارند ولى همچنان امیدوارى براى رسیدن به یک اجماع جهانى همچنان باقى است. ایجاد یک مرکز جهانى براى اعمال مدیریت و سیاست گذارى بین المللى براى اینترنت و کمک به فراهم سازى زیرساخت هاى ارتباطى دولت هاى فقیر و در حال توسعه از جمله نکات مثبت این اجلاس بود. اجلاس بعدى سران که قرار است سال ???? در تونس بر پا گردد نیز مى تواند نتیجه عملى اولین توافقات را بررسى کرده و مسیرى روشن تر را براى جامعه اطلاعاتى ترسیم نماید