هند و پاکستان در چند دهه اخیر یعنی از زمان تشکیل پاکستان در سال 1948 تاکنون با یکدیگر در تقابل و نزاع می باشند. هر چند که دو کشور با دست یابی به بمب هسته ای به نوعی توازن وحشت را در روابط یکدیگر ایجاد کرده اند که مانع از درگیری نظامی گسترده آنها شود اما همچنان میان آنها اختلاف ها و کشمکش های سیاسی ادامه دارد. پس از حادثه بمبئی (6/9/87) و در شرایطی که دو کشور تلاش داشتند تا به ارتقای روابط با یکدیگر بپردازند بار دیگر چالش ها و تنش های گذشته در مناسبات طرفین شدت گرفت به گونه ای که ارتش دو کشور به حالت آماده باش در آمده و حتی یکدیگر را به نقض حریم هوایی طرفین محکوم می کنند.

نکته قابل توجه در چالش های کنونی آتش افروزی های غرب میان دو کشور است که تلاش می کنند تا از هر ابزاری برای عدم مصالحه آنها بهره برداری کنند. دیدارهای رایس و مولن و چندین هیات آمریکایی از هند و پاکستان، سفر براون نخست وزیر انگلیس، حضور گروه هایی از آلمان در منطقه، مواضع اتخاذ شده از سوی اتحادیه اروپا و دولتمردان آمریکا در زمینه لزوم همکاری گسترده پاکستان با هند برای سرکوب گروه های پاکستان را می توان از نشانه های دخالت غرب در امور دو کشور دانست.

این گونه موضع گیری ها نه تنها برای تحت فشار قرار دادن پاکستان بلکه در جهت به چالش کشاندن هند نیز بوده است. به عبارتی دیگر غرب با این موضع گیری ها تلاش کرده تا هم هند و هم پاکستان در چارچوب اهداف آنها قرار گیرند.

سیاست های راهبردی غرب نشان می دهد که این کشورها تلاش دارند تا سیاست های خود را معطوف به شرق نمایند چنانکه در این چارچوب دولتمردان غربی بر تقویت حضور نظامی در افغانستان و توسعه آن به سایر کشورهای منطقه تاکید دارند. در این میان آنها با جانب داری های دوگانه بر آنند تا هند را به سمت همکاری و ائتلاف با برخی کشورها نظیر آلمان و انگلیس سوق دهند و از سوی دیگر پاکستان را نیز در این یار گیری در مسیر تعامل و همکاری بیشتر با آمریکا متمایل نمایند. هدف نهایی طرح های مذکور تاسیس پایگاه نظامی کشورهای غربی در پاکستان و هند می باشد که به این وسیله علاوه بر این کشورها سایر کشورها نظیر چین، روسیه و ایران نیز به زعم آنها مهار می شوند. به هر تقدیر در تحولات اخیر شبه قاره آنچه بیش از اصل تحولات تاثیرگذار گردیده، تحرکات کشورهای غربی است که برای رسیدن به اهدافشان تلاش دارند تا روابط هند و پاکستان هرچه بیشتر تیره شود. بر این اساس می توان گفت که آینده شبه قاره در هاله ای از تهدیدها و ناامنی ها قرار خواهد گرفت. چرا که منافع غرب این بحران ها را طلب می کند. جالب توجه آنکه پیش از انفجارهای بمبئی دستگاه های اطلاعاتی آمریکا از ارتقای جایگاه شرق در معادلات جهانی و ضرورت حضور نظامی آمریکا در منطقه سخن گفته بودند که اکنون در حال اجرا شدن است. اکنون هند و پاکستان قربانی طرح های بلند مدت غرب شده اند که نتیجه آن بحران در منطقه و تقابل سیاسی این کشورها است که تنها نتیجه آن ورود غرب به این کشورها به صورت نظامی خواهد بود.