رژیم اشغالگر قدس که کشتار و جنایت را اولین اصل سیاستهای خود قرار داده و 6 دهه است که به هر جنایتی برای رسیدن به اهداف توسعه طلبانه خود متوسل میشود، 15 روز است که حملات وحشیانهای را علیه 5/1 میلیون ساکن بیدفاع غزه اعمال میکند. هرچند که رژیم صهیونیستی از حمایت گسترده غرب و برخی کشورهای عربی برخوردار است اما هنوز نتوانسته به اهداف خود در غزه دست یابد. ارتشی که زمانی خود را اولین ارتش خاورمیانه و پنجمین ارتش جهان میدانست در سال 2005 در برابر مقاومت ملت لبنان و حزب الله تسلیم شد و با شکستی سنگین از صحنه خارج شد. پس لرزههای این شکست همان بس که هیمنه اطلاعاتی، نظامی و
حتی سیاسی این رژیم از هم فروپاشید و صهیونیستها با فروپاشی بخشهای ارکان اصلی خود مواجه شدندبه گونهای که نتیجه نهایی آن سقوط دولت اولمرت بود. پس از 2 سال از آن شکست سنگین و در حالی که صهیونیستها با حمایتهای بیدریغ غرب و آمریکا به پیشرفتهترین سیستمهای اطلاعاتی و راداری در کنار سلاحهای مدرن جنگی از جمله سلاحهای کشتار جمعی مجهز شده بودند، بار دیگر سودای توسعه طلبی و بیان اقتدار، آنها را وارد جنگی جدیدکرد. آنها بر آن بودند تا با کشتار در غزه و سرکوب مقاومت و حتی اشغال غزه، قدرت خود را به جهانیان نشان دهند تا آبروی از دست رفته خود را بازیابند.
براساس گزارشهای منتشره آنها برای جلوگیری از تکرار شکست جنگ 33 روزه درکنار استفاده از پیشرفتهترین تجهیزات نظامی و اطلاعاتی به ائتلاف با غرب و برخی کشورهای عربی پرداختند و حتی جوانانی را که در سراسر جهان تابعیت این رژیم را داشتند به جنگ فرا خواندند تا به اصطلاح از تمام امکانات در برابر مقاومت ملت فلسطین بهره برداری کنند. هرچند که آنها برای رسیدن به این مقصود فعالیتهای بسیاری داشتهاند اما این بار نیز آنها با شکست جنگ 33 روزه مواجه شدند. شکستی که به صراحت میتوان آن را سنگین تر از شکست جنگ33 روزه دانست چرا که در جنگ سال 2006 ،آنها در برابر حزب الله و ارتش لبنان قرار داشتند و امروز آنها در برابر مردمی قرار گرفتهاند که نزدیک به 2 سال است در محاصره کامل به سر میبرند و از هیچ ادوات جنگی پیشرفتهای برخوردار نیستند. مردمی که سلاحشان فقط وحدت و اتکا به خداوند است و صرفا با آرمان آزادی وطن در برابر دشمن صهیونیست قرار گرفتهاند. اکنون به صراحت میتوان گفت که حتی اگر غزه اشغال شود، فاتح جنگ مردم غزه هستند که با دست خالی در برابر دشمن ایستادهاند. تحولات غزه نشان داد که هیاهوی جهانی رژیم صهیونیستی علیه کشورهای منطقه نظیر ایران و سوریه و لبنان، جز حبابی برای سرپوش نهادن بر ناکامیهایشان نیست چنانکه این رژیم حتی توانایی مقابله با غزهای را نداشته که ماههاست در محاصره این رژیم قرار دارد چه رسد به این که بخواهد سایر کشورها را تهدید کند. براین اساس ادعای اعراب مبنی بر سازش با صهیونیستها برای امنیت منطقه دروغی بیش نیست چرا که این رژیم دیگر توانی برای جنگ ندارد و در مسیر زوال حرکت میکند.