نینوا یکی از برجسته ترین موسیقی های تاریخ معاصر ایران است. این موزیک را از نظر محبوبیت نیز با "ای ایران" ساخته روح الله خالقی مقایسه می کنند. این موزیک در غرب هم از شهرت زیادی برخوردار است. این موزیک در زمانی که ساخته شد (ابتدای دهه 60) توجهات زیادی را به سوی ایران جلب کرد. از نظر غربی ها این موسیقی، موسیقی گرمی است که به درون انسان نفوذ می کند."نینوا" پیوند بین موسیقی شرقی و دقت و اصول و ظرافت موسیقی غربی محسوب می شود.

نی نوا که برخی آن را به "صدای نی" ترجمه می کنند و برخی آن را با نینوا و واقعه عاشورا پیوند می زنند، با نوای نی شروع می شود. این قطعه در دستگاه نوا نوشته شده که به خاطر حالت تفکر آمیز و پر رمز و راز بودنش مشهور است.

سازنده این قطعه مشهور "حسین علیزاده" از مشهورترین اساتید تار و سه تار ایران است. او برای تعدادی از فیلم ها نیز موزیک متن ساخته است.

علیزاده در شهریور سال 1330 درتهران متولد شد. او در هنرستان موسیقی تهران و سپس دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران درس خوانده است و شاگرد اساتید بزرگی بوده است. او در دانشگاه آزاد برلین نیز تحصیل کرده است.

علیزاده هم اینک عضو هیأت علمی دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران است. او سه بار نامزد دریافت جایزه گرمی که معتبرترین جایزه در صنعت ضبط و پخش موسیقی در آمریکا است، شده است. وی دو فرزند دارد که آنها هم در زمینه موسیقی فعالیت می کنند.

خود علیزاده درباره نام قطعه نینوا می گوید "نینوا اسم زیبایی است که یک معنای چند بعدی می توان به آن داد. هم "نینوا" است و هم نوای نی است و هم قطعه ای که این نی می نوازد در دستگاه نوا است".

وی درباره انگیزه ساختن این قطعه می گوید:"نمی‌گویم که این قطعه را برای جنگ ساختم ولی در شرایطی بود که در جنگ زندگی می‌کردیم. یادم هست یک بار یک نفر از من پرسید که نینوا چه رنگی است؟ گفتم یک افق تیره‌ای است که رنگ قرمزش غالب است. چرا که ساخت این قطعه، در نگاهم به افق، در یک غروب اتفاق افتاد".

نوشتن قطعه نینوا حدود دو سال طول کشیده است و علیزاده آن را در 32 سالگی نوشته است.

علیزاده با بیان اینکه تمام این ایده‌ ها به زمان کودکی برمی‌گردد، گفته است:"من بچه‌ای بودم که در جنوب شهر تهران در یک خانواده زیر متوسط از نظر اقتصادی، اما پر از عشق زندگی می‌کردم".