هرچند ایرانیان از پیشگامان ساختن کاغذ بودند، اما پس از اختراع دستگاه کاغذساز در اروپا، انبوهی از کاغذهای اروپایی به ایران و دیگر سرزمینهای اسلامی وارد شد و بازار کاغذسازان دستی را که از شاگردان خود پس افتاده بودند، کساد کرد. پس از زمان اندکی، کاغذهای دستی برای همیشه برچیده شدند و زمان
تکهای کاغذ بردارید. آن را از میان پاره کنید و با دقت به لبهی پارگی نگاه کنید. در لبهی پارگی، رشتههای نازک و مو مانندی را میبینید که همانند رشتههای پشمی نمد، در هم تنیدهاند. این رشتهها از مولکولهایی به نام س لو ل ز ساخته شدهاند. سلولز مولکولی نخ مانند و دراز است که پیکر گیاهان را میسازد. هر یک از
آهار زدن به کاغذ: ایرانیان که در کار ساختن کاغذ پوستی(پارشمن) تجربههای زیادی داشتند کوشیدند آن تجربهها را در ساختن کاغذ جدید نیز به کار گیرند. از این رو، به کاغذ نشاستهی گندم میزدند که سطح کاغذ را برای نوشتن با جوهر مناسبتر میکرد.
چینیهای باستان نخست روی پارچهی ابریشم مینوشتند، اما از نزدیک 150 سال پیش از میلاد، آموختند که میتوانند پوست درخت توت را خرد کنند، به صورت خمیر درآورند و از آن کاغذ بسازند. آنها به کاغذهای خود ساقههای کتان و رشتههای تور ماهیگیری کهنه نیز میافزودند تا محکمتر شود. هر چند گیاهان در
مسئله شخصیت
شاید باور نکنید که شخصیت افراد به گروه خونی آنها بستگی داشته باشد اصولاً افراد هر گروه خونی دارای خوی، عادت، رفتار و کردار و شخصیت خاص خود هستند. به نظر می رسد که در طی اعصار به تدریج این حالات و عوامل مربوط به ساختمان درونی و فکری انسان در ژن های بدن ذخیره شده و از نسلی به نسل دیگر منتقل می شود.