تعداد این سلولها در متراکم ترین منطقه درون چشم انسان ، حدود 200هزار عدد است.در حالی که این عدد در مورد عقاب به 5/1 میلیون بالغ می شود. همچنین چشمان عقاب نسبت به حرکت و تضاد حساس تر از رنگ اشیاست.
این امر به این پرنده بلند پرواز کمک می کند که بتواند صیدش را از فاصله 2کیلومتری پیدا کند. یکی از نقاط ضعف چشمان عقاب این است که آنها درون جمجمه عقاب بی حرکت و ثابت هستند. به همین دلیل ، اگر عقاب بخواهد از زاویه دیگری به اشیا بنگرد، مجبور است سرش را بچرخاند. علاوه بر این ، دانشمندان تخمین می زنند که حدود 80درصد اطلاعاتی که عقابها از محیط اطرافشان دریافت می کنند، از طریق چشمانشان است و این امر اهمیت حسهای چشایی ، بویایی و لامسه را به حداقل کاهش می دهد. در واقع اگر شما سر یک عقاب را به وسیله چیزی بپوشانید، عقاب بلافاصله بیهوش می شود، چون مغزش به دلیل عدم ورود اطلاعات کافی از چشمانش ، از کار می افتد. همین پدیده ، پزشکان را قادر می سازد که بدون استفاده از مواد بیهوش کننده ، اعمال جراحی کوچک را روی عقابها انجام دهند. فقط کافی است که سر آنها را بپوشانند
