پس از فروکش کردن تب کشف این عنصر در سال 2002 ، تیمی جدید مرکب از محققان مدعی شده که موفق به تولید تعدادی از سنگین ترین عنصرها شده و پس از شمردن تعداد پروتون های هسته ، آن را عنصر 118 نامگذاری کرده اند.
این کشف در نتیجه ماهها بمباران یک هدف رادیواکتیو توسط اتمهای سنگین و سپس جستجو برای رشته ای مشخص از نیمه عمرهای رادیو اکتیو به دست آمده است.
به هرحال گزارش موقعی تایید شد که گروه دیگری نیز این نتیجه را به دست آورده بود. در شیمی هر عنصر دارای تعدادی ثابت از الکترون ها ، نوترون ها و پروتون ها هستند.
محققان معتقدند که دسته ای دیگر از عناصر وجود دارند که دارای تعداد نسبتا ثابتی از ذرات سنگین فوق یعنی پروتون ها هستند.
آزمایش های انجام شده در مرکز تحقیقات مشترک واقع در روسیه تعداد عناصر ثبت شده را قبلا از 113 به 116 رسانیده است.
این گروه هدف قرار دادن کالیفرنیم 249 را توسط یونهای کلسیم 48 آغاز کرده و این تصامات منجر به ترکیب این دو عنصر شده و حاصل عنصری با 118 پروتون و 143 نوترون می شود. این عنصر در جدول تناوبی دقیقا زیر رادون قرار خواهد گرفت.
پس از تشکیل عنصر 118 در فرآیند آزمایش ، این عنصر متلاشی شده و به عنصر 116 و عناصر سبک تر تجزیه می شود. این پروسه با آزاد سازی تشعشعات آلفا همراه است که هر کدام دو پروتون دارند.
یکی از اعضای این تیم می گوید نزدیک شدن به این تعداد پروتون در دمای بالایی که توسط این بمباران صورت می گیرد ، کاملا ثابت و پایدار نیست و گروه باید در میان حوادث اتفاق افتاده به جستجو بپردازد.
سرانجام بعد از 4 ماه آزمایش انجام شده در 2002 و 2005 محققان متوجه سه اتفاق افتاده در فرآیند شدند که مشابه با تلاشی عنصر 118 بوده و نیمه عمر میلی ثانیه ای داشته است.
4 سال پیش فیزیکدانی به نام ویکتور نینوو به خاطر گزارش اشتباه درباره کشف عنصر 118 از طرف لابراتوار لورنس برکلی مورد خشم قرار گرفت.
یکی از اعضای تیم می گوید: چنین مساله ای ما را نگران کرده است و ما تمام تلاش خود را برای به حداقل رسانیدن خطا کرده ایم و هیچ شخصی مسوول تحلیل داده ها نیست.
منبع: scientific american
