1-    اضطراب، ترس، فوبیای ساده

علائم:تشویش و نگرانی، عدم تمرکز حواس، فراموشی، تپش قلب، تنگی نفس، عصبانیت، بیقراری، تغییر رنگ صورت.

چاره: پیشگیری از اقدامات اضطراب زا در کلاس و خانه، تقویت مثبت اندیشی ، مدیریت استرس مواجهه با موقعیت اضطراب زا ، کنترل خشم ، دادن ماموریت و مسئولیتهایی که به موفقیت منجر شود، تفویض اختیارات و امور در مواردی که پیامد مثبت داشته باشد.

پژوهش و تجربه: عامل بسیاری از اضطرابهای آموزش ، جو عمومی مدرسه و کلاس و خانه است.

با اصلاح روش تدریس و ارزشیابی قابل تخفیف است، با اصلاح روش مدیریت خانه و خانواده.

 1-     افسردگی:

علائم: گوشه گیری از دیگران، عدم مشارکت ، فقدان انگیزه، اختلال در خواب و تغذیه ، سردرد، خلق تند، ذبدبینی، عدم تحمل دیگران ، افت تحصیلی.

چاره: وجود شادابی در معلم و اولیا ، گرفتن مهمانی ها، ایجاد زمینه مشارکت دانش آموز، بردن به مهمانی ها، زمینه سازی برای تجربه و موفقیت توسط دانش آموز، نقش حمایتی معلم یا اولیا از شاگرد افسرده.

درک نیازهای نوجوان توسط اولیا و معلم، ارجاع به مشاور

وسواس عملی و فکری:

عملی: تکرار فعل یا عمل خاصی، تکرار خواندن(مطالعه)، تکرار بستن در، تکرار شستن دستها و ...

فکری: ارجاع کار به متخصص، شناخت درمانی، رفتار درمانی اضطراب زمینه ساز وسواس است، شناسایی علتهای اضطراب، جابجایی رفتار تازه و مطلوب بجای رفتار وسواسی ، ارجاع جهت مشاوره.

3-کمرویی_کمی اعتماد به نفس:

علائم: عدم شرکت در فعالیتهای گروهی، عدم تماس چشمی، سرخ شدن، اشکال در تکلم، فرار از نگاه معلم، پدر و مادر، شخص دیگر، مشکل در دفاع از خود، آنان که اعتماد به نفس ندارند از قبول تعهل و مسئولیت بیم دارند.

چاره: تصحیح نگرش فرد درباره کم رویی فرد، شرکت در فعالیتهای گروهی، تفریحی، خانوادگی، تشویق های کلامی و غیر کلامی به موقع، شناسایی نکات مثبت فرد و تویت آنها، شرکت در فوق برنامه های مدرسه و خانه، عدم سرزنش فراگیر در جمع و کلاس و مدرسه و خانواده، تقویت رفتارهای مثبت و مغایر کمرویی، دادن مسئولیت هایی که منجربه توفیق می شود و بیان آن در جمع.

4-اختلال توجه و عدم تمرکز:(بیش فعالی)

علائم: عدم توجه به کلاس و فعالیتهای کلاس ، بیقراری ، خروج مداوم از کلاس، صحبت با دوستان در کلاس، ابراز خستگی، انجام ناقص تکالیف، عدم سکون و آرامش در موقع مطالعه و غذا خوردن، تحرک در خواب.

چاره: محول کردن یک سری تکالیف به دانش آموزان ، تغییر روشهای تدریس، جذاب کردن محیط خانه، ایجاد آمادگی و زمینه لازم قبل از تدریس، تغییر جا در کلاس، دادن مسئولیتهای مختلف به فرد، تغییر روشهای برخورد با فرد، بررسی علل عدم توجه فراگیر در خانواده یا دوستان، ارجاع جهت مشاوره.

ختم کلام: برای اصلاح رفتار فرزندانمان آنان باید به ما اعتماد کنند و برای این امر ما و اولیا باید با تغییر رفتارمان به آنان اعتماد نماییم

سیده پروا حسینی