محاسن آزمون های کوته پاسخ :
1- سهولت در تهیه سؤال ها و تصحیح پاسخ های آن ها
2- در آن ها از حدس های کورکورانه جلوگیری می شود .
3- تفلب را (به نسبت سؤال های چند گزینه ای ) کاهش می دهد.
1- برای هدف های سطح بالا کمتر به کار می روند
2- به کار بردن این گونه سؤالات سبب تشویق یادگیرندگان به حفظ اطلاعات جزئی و بی اهمیت می شود .
3- تصحیح و نمره گذاری این آزمون ها به دقت و سرعت آزمون های عینی ، عملی نیست.
قواعد تهیه سؤال های کوته پاسخ :
1- صورت سؤال از روی مطالب کتاب عیناً نقل نشود چون این کار موجب تشویق دانش آموزان به حفظ کردن مطالب شده و مانع درک و فهم آنها می شود .
2- هر سؤال باید موضوع مهمی را شامل شود .
3- در سؤالات کوتاه کامل کردنی :اولاً : تنها کلمات و عبارات مهم حذف شوند. ثانیاً : تعداد زیادی جای خالی منظور نگردد . ثالثاً : تا حد امکان جای خالی در قسمت پایانی سؤال قرار گیرد.
4- جای خالی سؤال های کامل کردنی همواره یک اندازه انتخاب شود .
5- تا حد امکان به جای سؤال های کامل کردنی از سؤال های پرسشی استفاده شود چون اولاً: تهیه سؤال های پرسشی آسان تر است و ابهام کمتری دارد ثانیاً : پاسخ به آنها آسانتر است.
آزمون های صحیح – غلط :
انواع آزمون های صحیح – غلط : 1-صحیح – غلط
2-بله – نه
3-خوشه ای
در آزمون های خوشه ای در صورت سؤال یک جمله نا تمام آمده و به دنبال آن تعدادی جواب قرار می گیرند که دانش آموز باید تعیین کند کدام یک از آن ها غلط و کدامیک صحیح اند .
محاسن آزمون های صحیح – غلط :
1- بیان موضوع های درسی در قالب عبارت های ساده
2- سادکی تهیه
3- عینی بودن تصحیح جواب ها
4- زیادی تعداد آن ها در هر جلسه امتحان
معایب آزمون های صحیح – غلط :
1- اغلب برای سنجش اطلاعات جزئی و کم اهمیت به کار می روند .
2- حدس زدن کورکورانه در آن ها خیلی زیاد دخالت دارد .
3- کاربرد زیاد آن ها سبب حفظ طوطی وار اطلاعات کم اهیت می شود .
4- توانایی سنجش هدف های سطح بالا را ندارد .
قواعد تهیه سؤال های صحیح – غلط :
1- سؤال ها تا حد امکان مختصر ،ساده و روشن باشد و هر سؤال یک مطلب مهم را سنجش کند .
2- سعی طول سؤال های صحیح و طول سؤال های غلط با هم یکسان باشد . چون اگر طول سؤال های صحیح طولانی تر از سؤال های غلط باشد دانش آموزان به این نکته پی برده و از روی ظاهر سؤال به آن جواب می دهند .
3- سعی شود تعداد سؤال های صحیح و سؤال های غلط تقریباًبه یک اندازه باشد.
4- سؤال ها از روی جمله های کتاب نباشد چون باعث حفظ کردن مطالب توسط دانش آموزان می شود .
آزمون های جور کردنی :
این گونه آزمون ها از دو ستون ،پرسش ها و پاسخ ها تشکیل شده و دانش آموز باید آن ها را به هم ربط داده و جور کند .
محاسن آزمون های جور کردنی :
اولاً:می توان نمونه نسبتاً بزرگی از محتوای درس و هدف های آموزشی را در هر یک از این سؤال ها سنجید .
ثانیاً: تصحیح سؤال ها به سهولت امکان پذیر است .
معایب آزمون های جور کردنی :
1- در صورت عدم دقت در طرح سؤال سبب حفظ طوطی وار دانش آموزان می گردد .
2- طرح سؤال هایی که به اندازه کافی شبیه به هم باشند تا یک آزمون جور کردنی شود ، دشوار است .
قواعد تهیه سؤال های جور کردنی :
1- پرسش ها یا پاسخ های یک سؤال همه به یک مفهوم ، طبقه یا زمینه مربوط باشند .
2- طول فهرست های پرسش و پاسخ کوتاه باشد و مطالب کمتری را در هر یک از پاسخ ها قرار دهید .
3- همه ی پرسش ها و پاسخ های یک سؤال در یک صفحه قرار گیرند .
4- هر یک از پاسخ ها باید برای تمام پرسش های یک سؤال درست جلوه کند و از نوشتن سؤال ها و پاسخ هایی که کاملاً با هم جورند پرهیز شود .
5- در صورت امکان فهرست پاسخ ها به طور منطقی (مثلاً به ترتیب حروف الفبا ) مرتب شوند .
آزمون های چند گزینه ای :
الف – نوع تنها گزینه درست : در این نوع سؤال ها تنها یکی از گزینه ها درست است .
ب – نوع بهترین گزینه : در این نوع ، همه ی گزینه ها درست هستند اما یکی از آن ها از همه درست تر یا بهتر است . پ – نوع منفی : در این نوع ، صورت سؤال به صورت منفی بیان می شود و همه ی گزینه ها بجز یکی از آن ها ، درست هستند .
محاسن آزمون های چند گزینه ای :
1- توانایی سنجش بسیاری از سطوح یادگیری را دارند .
2- با استفاده از این گونه سؤال ها می توان در زمان محدود بخش زیادی از هدف های آموزشی و محتوای درس را سنجش کرد .
3- احتمال حدس زدن کورکورانه (نسبت به صحیح – غلط ) کمتر است .
4- سادگی و عینیت کامل در تصحیح .
5- اگر گزینه های انحرافی این آزمون ها با توجه به اشتباهات و کج فهمی های متداول دانش آموزان تهیه شوند ، منبع بسیار مناسبی برای تشخیص مشکلات دانش آموزان خواهد شد .
معایب آزمون های چند گزینه ای :
اولاً : طرح این گونه سؤالات مشکل است .
ثانیاً : زمانی که به پاسخ های غلط نمره ی منفی داده شود ، دانش آموزانی که بیشتر خطر می کنند از سایر دانش آموزان نمره ی بهتری می گیرند .
ثالثاً : دانش آموزان قوی بیشتر از دانش آموزان معمولی قادر به پیدا کردن اشکالات ، پیجیدگی ها و نظرگاه های واگرا (غیر معمولی )در سؤال ها هستند . اما از آنجا که تنها یک پاسخ صحیح در سؤال وجود دارد ، بابت این تیز بینی های خود نه تنها تشویق نمی شوند بلکه با دادن جوابی که مورد نظر نیست ممکن است تنبیه هم بشوند .
